-----------------Uwaga! Fragmenty w >...< boldem------------------






SYSTEMY EKSPERCKIE

<lead>Miîe Panie, szanowni Panowie... Dzisiaj stawiamy przed sobâ
wielce ambitne zadanie: postaramy sië stworzyê "sztucznâ
inteligencjë" o nazwie HAL (zupeînie jak w "Odysei kosmicznej
2001").

<a>Krzysztof Prusik

<txt>Jasne jest juû chyba dla wszystkich, ûe nawet tak
zaawansowany technologicznie komputer, jak Amiga, bez
odpowiedniego oprogramowania nie jest w stanie wykonywaê nawet
elementarnych czynnoôci (nie wspominajâc o myôleniu). Zabierzmy
sië wiëc do dzieîa i sprawmy, ûeby nasza Amisia "odezwaîa sië"
przyjaznym nam gîosem.

<l>Screen Open 0,640,256,2,Hires : Clw

Print

Print " Czeôê, nazywam sië HAL"

Print " A Ty, jak masz na imië?";

Input IMIE$


<txt>Po wykonaniu tych kilku rozkazów Amiga zachowa sië juû jak
superkomputer HAL, dyplomatycznie przedstawiajâc sië i pytajâc
uûytkownika o imië. Gdybyômy do naszego komputera podîâczyli
czujniki gîosu, lub nawet linii papilarnych, Amiga szybko i bez
problemu sprawdziîaby, kim jesteômy, ale tak, musi nam zadaê
odpowiednie pytanie, ûeby wiedzieê z kim ma doczynienia.

<l>' Wnioskowanie

If IMIE$="Staô"

    ZNAM_GO=True
    
Else

    ZNAM_GO=False
    
End If

' Wyprowadzenie wyniku

If ZNAM_GO

    Print " Miîo Cië znowu widzieê, ";IMIE$
    
Else

    Print " Niestety nie mieliômy jeszcze okazji sië zapoznaê"
    
    IDENTYFIKACJA_OSOBY
    
End If

<sr>Wnioskowanie

<txt>Jeûeli uûytkownik wpisze "Staô" (przypuôêmy, ûe tak ma na
imië), komputer bëdzie juû wiedziaî, kto siedzi przy klawiaturze.
W przeciwnym razie moûe zadaê serië pytaï uzupeîniajâcych, a
nawet spróbowaê samodzielnie wnioskowaê (i ewentualnie zapisaê
nowo zdobyte przez siebie informacje na dysk, w celu przyszîego
ich wykorzystania). Patrz rys. 1.

----------------------!Rys.1!---------------------------

<l>Procedure IDENTYFIKACJA_OSOBY

    ' zmienne globalne
    
    Shared IMIE$,WIEK,KOBIETA
    
    ' wycinamy jednâ literë z prawego koïca
    
    KONCOWKA$=Right$(IMIE$,1)
    
    ' próba wnioskowania: czy mëûczyzna?
    
    If KONCOWKA$<>"a"
    
        Print " Myôlë, ûe jesteô pîci mëskiej"
	
        Print " Mylë sië? ";
	
    Else
    
        Print " Czyûbym miaî doczynienia z kobietâ? ";
	
    End If
    
    Input ODPOWIEDZ$
    
    ' ustalamy zmiennâ KOBIETA
    
    If ODPOWIEDZ$="tak"
    
        KOBIETA=True
	
    Else
    
        KOBIETA=False
	
    End If
    
    ' wyprowadzenie odpowiedzi HAL-a
    
    If KOBIETA
    
        Print " Bardzo lubië rozmawiaê z dziewczynami"
	
    Else
    
        Print " I jeszcze jeden facet przy komputerze"
	
    End If
    
    ' ile masz lat?
    
    Print IMIE$;"Ile masz lat?";
    
    Input WIEK
    
    ' wnioskujemy i odpowiadamy
    
    If WIEK>15
    
       Print "Wiëc jesteô juû dorosî";
       
        If KOBIETA
      
            Print "â kobietâ"
      
        Else
      
            Print "ym mëûczyznâ"

        End If

    Else

        Print "A wiëc jesteô juû prawie dorosî";

        If KOBIETA

            Print "a"

        Else

            Print "y"

        End If

    End If

End Proc

<txt>I tu zaczynajâ sië

<sr>Schody

<txt>1. A co bëdzie, gdy uûytkownik programu napisze odpowiedú
duûymi literami? Bo przecieû, pomimo tego, ûe dla nas
"TAK"="Tak"="tak"="TaK", to jednak dla komputera sâ to zupeînie
róûne sîowa. Moûna temu zaradziê wykonujâc (w odpowiednich
miejscach programu):

<l>If Upper$(ODPOWIEDZ$)="TAK"

<txt>Wtedy wielkoôê liter nie ma znaczenia, bo i tak wszystkie
zostanâ zamienione na duûe.

<przyp>Uwaga! Upper$ AMOS-a nie uwzglëdnia polskich znaków w
standardzie AmigaPL. Na dysku doîâczonym do ksiâûki (AMOS Pro w
praktyce, wyd. RaWi sc.) umieôciîem wîasnâ procedurë, która
eliminuje të wadë AMOS-a.

<txt>2. A co bëdzie, gdy ktoô za wprowadzonâ odpowiedziâ dopisze
spacjë? Moûemy temu zaradziê nastëpujâco:

<l>If Left$(Upper$(ODPOWIEDZ$),3)="TAK)

<txt>Dziëki temu pod uwagë bëdzie brany tylko jeden trzyliterowy
wyraz z lewej strony odpowiedzi.

3. A jeôli uûytkownik wciônie spacjë przed wprowadzonâ przez
siebie odpowiedziâ? Hmm. Moûemy po prostu przeszukaê ciâg wpisany
przez uûytkownika i sprawdziê, czy wystëpuje w tam sîowo "TAK".

<l>If Instr(Upper$(ODPOWIEDZ$),"TAK")<>0

<txt>Funkcja >Instr< zwraca wartoôê róûnâ od zera, gdy w tekôcie
przeszukiwanym >Upper$(ODPOWIEDZ$)<, znajdzie sië poszukiwane "TAK".

<txt>4. No dobrze, ale jeôli ktoô zamiast "tak", wpisze np.
"oczywiôcie"? Ha! Trzeba uwzglëdniê wszystkie moûliwe odpowiedzi.

<l>If ODPOWIEDZ$="tak" or ODPOWIEDZ$="oczywiôcie" or ...

<txt>5. A jak komputer zareaguje na odpowiedú "nie wiem", "nie
chcë powiedzieê" albo "nie mam ochoty z Tobâ gadaê"? Hmm. Moûe
niech wypowie w takim wypadku po prostu:

<l>Print " Zdecyduj sië, albo z Tobâ nie rozmawiam."

<txt>i powtórzy swoje pytanie.

6. Brr! Gdy to wszystko uwzglëdnimy i zakodujemy w postaci
programu w AMOS-ie, HAL niestety nadal bëdzie niedoskonaîy i moûe
sië nawet zdarzyê, ûe nie zrozumie tego, co "mówi" do niego osoba
siedzâca przed klawiaturâ. Bo przecieû w jëzyku naturalnym
istniejâ tysiâce zwrotów typu: "miîo sië z Tobâ rozmawia, HAL".
Co bëdzie, gdy uûytkownik naszego programu uûyje jednego z nich?
Czy HAL musi zgîupieê? Aleû nie, niech po prostu poprosi:

<l>Print  " Nie rozumiem tego, co napisaîeô, ";IMIE$

Print " Nie moûesz wyraûaê sië jaôniej?"

<txt>i powtórzy swoje ostatnie pytanie.