Ulepszanie blatu (cz. 11.) -------------------------- IKONKI PO RAZ TRZECI! Temat ikonek wydaje sië byê niewyczerpany. Mimo to zbliûamy sië juû do koïca serii kilku artykuîów, poôwiëconych ikonkom oraz wszelkim operacjom z nimi zwiâzanym. Tym razem proponujë zapoznaê sië z kilkoma programami, dziëki którym w prosty sposób moûna tworzyê nowe ikonki i dodawaê je do plików. Jarosîaw Horodecki Na poczâtek bardzo prosty programik, autorstwa Michaela J. Shepparda z Wielkiej Brytanii, nazwany PicIcon. Jego zadaniem jest konwersja dowolnego wskazanego obrazka, zapisanego w formacie IFF ILBM, na format rozpoznawany przez Workbench jako ikonka. Najbardziej elementarnym zastosowaniem programu jest wiëc tworzenie uproszczonych wizerunków obrazków, dziëki czemu moûna je îatwo i szybko przeglâdaê z poziomu Workbencha. Warto dodaê, ûe rozpoznawane sâ niemalûe wszystkie najbardziej popularne rodzaje obrazków formatu IFF, îâcznie z animacjami. Niestety, PicIcon nie potrafi jeszcze konwertowaê obrazków w 256 kolorach oraz w trybie HAM8. Nie radzi sobie takûe z bardziej nietypowymi formatami, jak 24bitt DEEP, NewTek 21bit, HAME oraz DCTV. PicIcon moûe byê uruchamiany zarówno z poziomu Workbencha, jak CLI, choê, jak zaznacza autor programu, przystosowany jest gîównie do korzystania z poziomu Workbencha. Wymagania sprzëtowe ma niewielkie. Potrzebny jest wîaôciwie jedynie system co najmniej w wersji 2.04, choê oczywiôcie odpowiednia iloôê pamiëci, szybki procesor czy twardy dysk w znacznym stopniu podniosâ komfort pracy. Po uruchomieniu pokaûe sië na ekranie nowa ikonka. To wîaônie za jej poôrednictwem dokonujemy konwersji obrazków. Najpierw jednak zajmijmy sië konfiguracjâ programiku. Przejôcie do menu konfiguracji nastëpuje po podwójnym klikniëciu nad ikonkâ, która pokazaîa sië na ekranie po uruchomieniu programu. Menu konfiguracji to po prostu okienko, zawierajâce wszystkie ustawienia dotyczâce sposobu konwertowania obrazków na ikonki. W górnej jego czëôci znajdziemy trzy suwaki, podpisane ICON SETTINGS. Dwa pierwsze z nich umoûliwiajâ okreôlenie wielkoôci ikonki. W poziomie (WIDTH) moûna ustawiê od 20 do 80 pikseli, natomiast w pionie (HEIGHT) od 10 do 40 pikseli. Trzeba, niestety, pamiëtaê o rozmiarach oryginalnego obrazka, który bëdziemy poddawaê obróbce, gdyû program nie dba o zachowanie wîaôciwych proporcji. Ostatni z suwaków sîuûy natomiast do wybrania liczby kolorów, jakâ moûe dysponowaê program. Pod systemem 2.04 moûliwe jest wybranie 4, 8 lub 16 kolorów, natomiast system 3.0 pozwala na wybranie tylko 4 lub 8 kolorów. Wynika to ze zmian dokonanych w nowym systemie, do którego PicIcon nie jest jeszcze przystosowany. Kolejne cztery opcje wybieramy za pomocâ gadûetów, umieszczonych w prawej czëôci okienka. Umoûliwiajâ on jedynie wîâczenie lub wyîâczenie poszczególnych opcji. Pierwszy z nich, nazwany BORDER, powoduje, ûe tworzone ikonki bëdâ miaîy îadnâ pseudotrójwymiarowâ ramkë. Druga z opcji, czyli MATCH COLOURS, ma nieco bardziej istotne znaczenie. Gdy jest wyîâczona, PicIcon zastëouje kolory wybranego obrazka po prostu kolejnymi kolorami z palety Workbencha. Nie muszë chyba dodawaê, ûe nie prowadzi to do zbyt interesujâcych rezultatów. Po wîâczeniu tejûe opcji PicIcon przy dokonywaniu konwersji stara sië optymalnie dobraê poszczególne kolory, tak aby pomniejszona wersja obrazka, zapisana w ikonie, jak najbardziej przypominaîa oryginaî. Najlepszym chyba rozwiâzaniem bëdzie pozostawienie tej opcji na staîe wîâczonej. Tylko w bardzo nielicznych wypadkach lepsze rezultaty uzyskamy po jej wyîâczeniu. Trzecia juû opcja, czyli FREE POSITION, jest chyba doôê prosta do rozszyfrowania. Jest ona dokîadnym odpowiednikiem workbenchowego UNSNAPSHOT, czyli uwolnienia ikonki z pozycji w oknie, dziëki czemu Workbench automatycznie w sposób optymalny ustawia pozycjë tej ikonki na ekranie. Ostatni z gadûetów nazwany zostaî REPLACE TOOL. Po jego wîâczeniu PicIcon dokona zamiany narzëdzia zdefiniowanego w istniejâcej juû ikonce na to podane w oknie konfiguracyjnym. Na koniec pozostaîa jeszcze trzecia, najwiëksza, czëôê okna konfiguracyjnego. Przypomina ona okno otwierane po uûyciu opcji INFORMATION Workbencha. Podobne jest teû zastosowanie umieszczonych tu gadûetów. Dziëki nim moûemy po prostu zdefiniowaê wszystkie podstawowe parametry, tworzonych przez PicIcon ikonek. Ze wzglëdu na identyczne zastosowanie z odpowiednikami workbenchowymi nie muszë chyba szczegóîowo omawiaê pozostaîych gadûetów. Po ustawieniu wszystkich parametrów pracy programu wystarczy zgraê je na dysk lub tylko zapisaê do pamiëci komputera. Teraz, aby dokonaê konwersji wybranego obrazka, trzeba wybraê go w katalogu (jeûeli obrazek nie ma jeszcze ûadnej ikonki, trzeba uaktywniê opcjë SHOW -- ALL FILES z menu WINDOW Workbencha) i przenieôê nad ikonkë PicIcona, nad którâ plik ten naleûy opuôciê. PicIcon automatycznie dokona konwersji i stworzy dla wskazanego pliku ikonkë. Moûna oczywiôcie, korzystajâc z moûliwoôci zaznaczania grupowego, przenosiê jednoczeônie wiëkszâ liczbë plików. Programem o bardzo podobnych moûliwoôciach, jednak w peîni dostosowanym do potrzeb systemu 3.0, jest Picticon w wersji 0.96 autorstwa Chada Randalla z USA. Programik ten potrafi jednak nieco wiëcej. Przede wszystkim obrazki, które bëdâ zmieniane na ikonki, nie muszâ byê koniecznie w formacie IFF. Picticon korzysta ze stosowanych w systemie 3.0 datatype'ów, dziëki czemu jego moûliwoôci rozpoznawania róûnych formatów graficznych sâ limitowane jedynie przez liczbë zainstalowanych w systemie odpowiednich datatype'ów. Nieco wiëksze sâ takûe moûliwoôci wpîywania przez uûytkonika na rezultat dziaîania programu. Moûna zmieniê o wiele wiëcej parametrów i w znacznie wiëkszym zakresie. Niestety, takûe wymagania programu sâ nieco wiëksze. Przede wszystkim niezbëdny jest system w wersji co najmniej 3.0 oraz przynajmniej 1 MB pamiëci RAM. Zalecane sâ jednak 2 MB Chipu oraz 4 MB Fastu, a takûe szybszy niû zwykîe MC68000 czy MC68010 procesor. Aby Picticon dziaîaî, potrzebne sâ takûe biblioteki: iffparse, diskfont oraz mathtrans w wersji przynajmniej 37. Biblioteki te standardowo znajdujâ sië w systemie 3.0. Konfiguracji programu Picticon dokonujemy wîaôciwie w caîoôci za pomocâ tooltype'ów, wstawianych do ikonki programu. Z pewnoôciâ nie jest to rozwiâzanie zbyt wygodne, autor zapewnia jednak, ûe w najbliûszym czasie zostanie przygotowany graficzny interface, przeznaczony do wygodnego konfigurowania programu. Oczywiôcie wszystkie parametry moûna takûe bez problemu przekazywaê jako odpowiednie sîowa kluczowe, gdy Picticon uruchamiany jest z poziomu CLI. Proponujë wiëc przyjrzeê sië nieco dokîadniej tooltype'om, z jakich moûemy skorzystaê. APPICON=nazwa_pliku -- wizerunek ikonki, która pojawi sië na ekranie Workbencha po uruchomieniu programu (tzw. appicon). APP_X_POS=n oraz APP_Y_POS=n -- pozycja powyûszej ikonki na ekranie Workbencha. O ile opcje te nie sâ aktywne, Workbench sam dobiera pozycjë ikonki. ASPECT_X=x oraz ASPECT_Y=y -- dziëki tym dwóm opcjom zdefiniowaê moûna proporcje ekranu, czyli stosunek pikseli w poziomie do pikseli w pionie. Dla rozdzielczoôci proporcjonalnych (np. 640 x 512 pikseli) obie wartoôci powinny byê równe 1. Jeûeli korzystamy z ekranu nieproporcjonalnego, takiego jak np. hi-res nolace, parametr x musi byê równy 2, a y równy 1 (jeden piksel w pionie odpowiada dwóm w poziomie). BACKGROUND_ICON=nazwa_pliku -- obrazek w formacie ikonki, jaki ma byê uûyty w charakterze podkîadu podczas konwersji wybranego obrazka. Standardowo, jeûeli nie zdefiniowano konkretnego tîa, stosowany jest czarny podkîad. CENTER=(YES/NO) -- ustawia przeskalowany obrazek w ôrodku wyznaczonego za pomocâ odpowiednich opcji prostokâta. CHUNKYMODE=(YES/NO) -- wîâczenie lub wyîâczenie specjalnego trybu konwersji, dziëki któremu ikonki niekiedy mogâ wyglâdaê znacznie lepiej. Konwersja w tym trybie przebiega wprawdzie nieco wolniej, zwykle pozwala jednak na osiâgniëcie lepszych rezultatów. DITHER=(YES/NO) -- wîâczenie lub wyîâczenie ditheringu, czyli techniki, dziëki której niektóre kolory zastëpowane sâ kombinacjâ pikseli o kolorach poôrednich. W wyniku tego odnosi sië wraûenie, ûe dany obrazek korzysta z wiëkszej palety niû to jest w rzeczywistoôci. FREE_ICON_POS=(YES/NO) -- odpowiednik opcji UNSHAPSHOT Workbencha. Gdy opcja ta jest wîâczona, pozycje wszystkich tworzonych ikonek bëdâ uwolnione, w przeciwnym razie Picticon korzystaê bëdzie z ikonki zdefiniowanej jako wzór. FORCE_EIGHT=(YES/NO) -- zamienia ikonki bez wzglëdu na uûytâ liczbë kolorów na format 8-bitplane'owy. Zamiana taka jest konieczna tylko wtedy, gdy uûywamy ikonek 8-kolorowych z paletâ MagicWB. HIGHPEN=n -- okreôla najwyûszy kolor z palety, jaki moûe byê uûyty podczas dobierania kolorów dla stworzonej z wybranego obrazka ikonki. LOWPRI=(YES/NO) -- gdy opcja ta jest wîâczona, Picticon bëdzie dziaîaî z priorytetem -1 w systemie. Rozwiâzanie to jest przydatne podczas konwersji wiëkszej liczby obrazków. Dziëki temu system nie jest w odczuwalny sposób spowalniany, choê oczywiôcie konwersja przebiega nieco wolniej. MAXIWIDTH=n oraz MAXIHEIGHT=n -- definicja wielkoôci bufora, z jakiego bëdzie korzystaî program podczas dokonywania konwersji. NEWICON=(YES/NO) -- wîâcza tryb pracy programu, w którym ikonki zgrywane sâ w formacie zgodnym ze standardem NewIcons. NOAPPITEM=(YES/NO) -- gdy jest wîâczona, nie zezwala na dodanie do menu Tools nazwy programu. PIC_X_POS=x, PIC_Y_POS=y, PIC_X_SIZE=xw oraz PIC_Y_SIZE=yw -- okreôla rozmiary prostokâta, do którego bëdzie wpisany przeskalowany wizerunek konwertowanego obrazka. Dziëki tej opcji w poîâczeniu z odpowiednim tîem moûliwe jest na przykîad stworzenie îadnych ramek. QUIET=(YES/NO) -- wyîâcza wszystkie informacje, podawane przez program podczas konwersji. SHOWSIZE_NORMAL=(YES/NO) -- wîâcza wpisywanie na ikonce rozmiarów obrazka zwykîym krojem czcionki. SHOWSIZE_TALL=(YES/NO) -- powoduje, ûe tekst w ikonkach wpisywany jest czcionkâ o wielkoôci 8, a nie 6, jak jest przyjëte standardowo. SHOWSIZE_X=x oraz SHOWSIZE_Y=y -- okreôla pozycjë napisu, informujâcego o wielkoôci oryginalnego obrazka. Podanie jako parametru liczby -1 powoduje automatycznie ustawienie napisu na ôrodku ekranu. TEMPLATE_ICON=nazwa_pliku -- ikonka, wedîug której definiowane sâ wszystkie parametry tworzonej ikonki, jak jej rodzaj, standardowe narzëdzie, stos, tooltype'y etc. To wszystkie funkcje, jakie oferuje Picticon. Dokonanie samej konwersji jest natomiast identyczne z konwersjâ w wypadku omówionego wczeôniej PicIcona. Wystarczy zrzuciê na ikonkë programu (appicon) pliki przeznaczone do konwersji i reszta wykonywana jest juû automatycznie. Jak juû wczeôniej wspomniaîem, Picticon moûe byê takûe uûywany z poziomu CLI. Moûna wtedy skorzystaê z amigowych "wildcard", a wiëc obróbce poddawaê caîe sekwencje plików bez potrzeby ich pojedynczego wybierania. Znacznie uîatwia to pracë z duûâ liczbâ obrazków. Na tym skoïczë të czëôê rozwaûaï o ikonkach. Za miesiâc, mam nadziejë, uda mi sië przedstawiê pozostaîe programy, które mogâ sië przydaê w pracy z ikonkami.