Rys. 1. Dwa sposoby regulacji amplitudy sampla: A -- pogarszajâca jakoôê dúwiëku -- odbywa sië przez przeskalowanie (mnoûenie/dzielenie wartoôci próbek przez jakâô liczbë); B -- sprzëtowa, uûywajâca dodatkowego "urzâdzenia" DCA i nie pogarszajâca jakoôci dúwiëku. Rys. 2. Teraz sample, podobnie jak brzmienia z syntezatora, poddajâ sië procedurom regulacji dynamiki VELOCITY (A). Nie zapominajmy ustawiê nut jako sampli! (B). Rys. 3. W ekranie EVENT EDITOR moûna zmieniaê rëcznie wartoôci VELOCITY (co zaznaczyîem czerwonâ ramkâ). Rys. 4. Zbiór sampli, na którym przeprowadzimy eksperymenty. Rys. 5. Kanaî sampla 7. gra sobie barwâ 7 "powerdrum3" (A). Ale po napotkaniu na tym kanale komendy PGM 21 kanaî 7. bëdzie graî barwâ 21 o nazwie "snarepop" (B). Rys. 6. Ta sama operacja, pokazana od strony ekranu EVENT EDITOR. Rys. 7. Samplowanie dúwiëków dla MX-a: A -- klasyczne, na koïcu obwiedni wystëpuje szum ziarnisty i duûe nieliniowoôci; B -- metoda LOOP-SUSTAIN polega na samplowaniu nie dokoïczonego dúwiëku bez obwiedni -- szum ziarnisty na koïcu -- minimalny. Rys. 8. Efekt zmiany dîugoôci sampla: A -- klasyczne samplowanie, przy podnoszeniu wysokoôci dúwiëku skraca sië on zarazem; B -- przy wykorzystaniu metody LOOP-SUSTAIN skracanie/wydîuûanie dúwiëku w Amidze nie wystëpuje. Rys. 9. Kilka z metod stosowanych w samplerach zawodowych, które zapobiegajâ zmianie dîugoôci sampla i zarazem powodujâ wiëkszâ naturalnoôê dúwiëku: (A) -- przenikanie dwóch próbek; (B) -- przenikanie piëciu próbek.