Rys. 1. Przekroczony limit 16 sampli w pamiëci pozwala muzykowi na wiëkszy rozmach w kompozycji. Rys. 2. Te kreski to tym razem nie nuty, lecz symbole ôcieûek audio, które moûna dowolnie przesuwaê w jednâ i drugâ stronë. Na dole ôciâga, którâ moûna sobie zrobiê na karteczce. Rys. 3. Ûeby pobawiê sië w audio, trzeba najpierw odpowiednio ustawiê przeîâczniki (czerwone ramki): "Output" (pol. wyjôcie) -- ôcieûki bëdâ samplami, i "Feedback" (pol. sprzëûenie) z samplami. Rys. 4. Gîówny ekran sekwencera w trakcie ustawiania ôladów audio. Rys. 5. Teraz zapis audio jest bardziej zrozumiaîy, choê poûera ôcieûki, przeznaczone na sekwencje. Rys. 6. Idea zapisu w programach MIDI+AUDIO TRACK: w tym samym komputerze zapisujemy obok siebie ôcieûki MIDI, które sterujâ dúwiëkiem w syntezatorach (A), oraz kanaîy AUDIO, bëdâce zwykîymi ôcieûkami "magnetofonowymi", które sâ odtwarzane z twardego dysku (B). Rys. 7. Aby wykorzystaê w MX tryb TRUE STEREO, naleûy po zsamplowaniu rozdzieliê sample L i R i zaîadowaê w sâsiednie numery (A), po czym uruchomiê je jednoczeônie przy graniu (B). Rys. 8. Klasyczne "stereo" Amigi i jej charakterystyczna dziura (bardzo brzydko brzmiâ moduîy w sîuchawkach -- A). Tryb TRUE STEREO nie ma tej wady i moûe byê bez problemu uzyskany w programie MX (B).