Image FX w praktyce (cz. 5.) ---------------------------- FAÎSZOWANIE RZECZYWISTOÔCI Z pewnoôciâ wielokrotnie oglâdaliôcie w telewizji filmy, przed którymi pojawiaîa sië kolorowa czoîówka z napisem TURNER. Pochodziîy one z zamierzchîych czasów, gdy uûywano czarno-biaîej taômy filmowej. Mimo to dziëki komputerowej obróbce, której zostaîy poddane, moûna byîo zobaczyê np. oliwkowâ cerë Clarka Gable'a, który wîaônie otaczaî swymi ramionami kolejnâ piëknoôê o bîëkitnych oczach. Tadeusz Talar Tak naprawdë to nie wiadomo, czy miaî on oliwkowâ skórë i czy lâdujâca w jego objëciach kobietka miaîa bîëkitne oczy, ale efekt koïcowy jest niezîy i, jak twierdzâ zagorzali orëdownicy kolorowania filmów, lepiej sië je oglâda. Oczywiôcie sâ równieû przeciwnicy takich modyfikacji, stojâcy na zgoîa innym stanowisku. Innym bardzo czësto spotykanym przykîadem "faîszerstw" sâ teledyski i reklamy (telewizyjne, prasowe itp.). Ich autorzy, poprzez dobór specjalnego oôwietlenia, zakîadanie na obiektywy kamer i aparatów fotograficznych specjalnych filtrów oraz stosowanie obróbki komputerowej mogâ uczyniê cuda nawet z najbardziej szarym i nieciekawym oryginaîem. Posiadajâc Amigë i róûnego rodzaju programy graficzne moûemy równieû co nieco "pofaîszowaê", moûe nie filmy, ale na pewno animacje i obrazki. Jest to uîatwione zwîaszcza wtedy, gdy dany program ma moûliwoôê definiowania zakresu modyfikowanych kolorów (popularna opcja STENCIL) lub teû jest wyposaûony w tryb Colorize. Innâ bardzo uûytecznâ funkcjâ, dostëpnâ powszechnie w profesjonalnych programach do obróbki grafiki (np. Adobe Photoshop, Corel Photo Paint, Aldus PhotoStyler) dla "niebieskich" i "lekko nadgryzionych" komputerów, jest moûliwoôê edycji tylko wybranych obszarów obrazka. Po zdefiniowaniu takiego obszaru mamy moûliwoôê bardzo selektywnej obróbki nawet najbardziej skomplikowanych fragmentów i nie musimy sië martwiê np. o to, ûe przypadkowy ruch myszkâ spowoduje "uszkodzenie" pozostaîej czëôci. Ponadto, poza tym, ûe w zawartoôci takiego obszaru moûemy zmieniaê kolory, to moûemy teû poddawaê jâ róûnorakim efektom niezaleûnie od reszty obrazka. Jedynie ImageFX, spoôród znanych mi programów dla Amigi, udostëpnia të funkcjë, choê, prawdë mówiâc, wersja 1,5 tego programu umoûliwia pracë z obszarami tylko w ograniczonym zakresie, natomiast wersja 2.0 nie jest w tej dziedzinie gorsza niû jej sîawni, wspomniani wyûej, "graficzni bracia". Co jednak majâ wspólnego obszary z tytuîem tego artykuîu? Ano to, ûe za ich pomocâ chciaîbym Was zachëciê do wîasnych prób z niegroúnym "faîszowaniem rzeczywistoôci", tzn. zabawy w Teda Turnera (to wîaônie on jest twórcâ "fabryki kolorowanych filmów", czyli wytwórni TURNER, choê byê moûe jest Wam bardziej znany jako wîaôciciel prawdziwego imperium, czyli telewizji CNN). Od razu chcë teû zaznaczyê, ûe wersja uûywanego ImageFX-a nie bëdzie miaîa wiëkszego znaczenia. I. Obszary (regions) Po uruchomieniu ImageFX-a program ten domyôlnie zakîada operacje na caîym obrazku. Moûna sië o tym przekonaê, przyglâdajâc sië ustawieniu gadûetu cyklicznego w lewym górnym rogu panelu TOOLBOX (patrz rys. 1.). Wskazuje on Full. Poprzez klikniëcie na lewej albo prawej stronie tego gadûetu moûemy przejôê do trybu pracy z obszarem obrazka. Bëdâ sië wtedy pojawiaê kolejne dostëpne warianty obszarów. Moûna teû dwukrotnie kliknâê na tym gadûecie i z pojawiajâcej sië listy opcji (rys. 1.) wybraê odpowiedni wariant. Wczytajmy wiëc dowolny kolorowy rysunek i na poczâtek ustawmy gadûet obszaru edycji na BOX. W ten sposób moûemy okreôliê najprostszy obszar poprzez "rozciâgniëcie" prostokâta nad fragmentem obrazka. Jeûeli chcecie, by obszar ten stanowiî idealny kwadrat, pamiëtajcie o przytrzymaniu klawisza [Shift] w momencie "rozciâgania" prostokâta. Na obrazku pojawi sië prostokât pokazujâcy zakres zdefiniowanego przez Was obszaru. Jednoczeônie zauwaûcie, ûe ikony "narzëdzi" sâ, jak to piszâ i mówiâ anglicy, "ghosted", tzn. nieaktywne. Brak moûliwoôci korzystania z "narzëdzi malarskich" w wariantach obszarów innych niû FULL i BRUSH jest duûâ niedogodnoôciâ programu ImageFX 1.5. Caîe szczëôcie, ûe autorzy programu usunëli to ograniczenie w nowej wersji 2.0. Z maîymi wyjâtkami natomiast moûna swobodnie korzystaê z innych opcji programu, ukrytymi pod pozostaîymi gadûetami panelu TOOLBOX. W kaûdym wypadku efekt ich dziaîania bëdzie sië odnosiî tylko do zaznaczonego obszaru. Na rysunku 2. pokazane jest np. uûycie opcji COLORTOGRAY dostëpnej po klikniëciu na gadûecie COLOR. Znajdujâ sië tam teû dodatkowe moûliwoôci zwiâzane z edycjâ ksztaîtu obszaru, tzn. przytrzymanie klawisza [Alt] i zaznaczenie kolejnego obszaru spowoduje dodanie nowego do juû istniejâcego (niestety, ImageFX 1.5 moûe dodawaê obszary tylko jednego rodzaju, tzn. nie moûna np. doîâczyê obszaru typu BOX do FREE itd., w wersji 2.0 juû moûna), ponadto kombinacja klawiszy [Ctrl] i [I] powoduje inwersjë obszaru. Wersja 2.0 ImageFX-a jest bogatsza o moûliwoôê odejmowania obszarów od obszaru juû istniejâcego, poprzez przytrzymanie klawisza [Ctrl] w momencie definiowania. II. CoÔ dla dziewczât, czyli zanim pójdziesz do kosmetyczki Wariant BOX, choê bardzo uûyteczny w wypadku modyfikacji prostokâtnych fragmentów obrazka, jest niestety maîo przydatny przy "faîszerstwach" o wyûszym stopniu wyrafinowania. Bardziej elastycznâ definicjë obszaru umoûliwiajâ warianty POLY i FREE. W pierwszym wypadku zakres obszaru jest okreôlamy poprzez wielokât, w drugim zaô wystarczy swobodnie "obwieôê" myszkâ interesujâcy nas fragment obrazka. By przybliûyê zastosowanie tych wariantów, posîuûë sië dziwacznym trochë zastosowaniem. Otóû jako posiadacze Amigi przeûywacie byê moûe gîëbokie rozterki, jak tu pogodziê dwie strony, które wîadajâ Waszym sercem i czasem. Z jednej strony ukochana dziewczyna, z drugiej zaô ukochana "przyjacióîka", a najgorsze jest to, ûe pierwsza z reguîy nie darzy tej drugiej sympatiâ. Nie ma sië zresztâ co dziwiê, bo po caîonocnych penetracjach Frontierem róûnych zakâtków kosmosu, krwawych walkach w Mortal Combat, czy teû mozolnej pracy nad setkami kilobajtów kodu w C, jesteôcie tak wykoïczeni, ûe pójôcie na spacer czy do kina ze swâ dziewczynâ naleûy do rzadkoôci. Próbâ zîagodzenia sytuacji moûe byê wspólna zabawa we troje, a wîaôciwie we czworo, tzn. Ona, Ty, Amiga i ImageFX. Scenariusz wyglâda nastëpujâco. Najpierw digitalizujesz lub skanujesz zdjëcie twarzy swej ukochanej, kupujesz ciasteczka, coô do picia i zapraszasz jâ do siebie. Pytasz nastëpnie, jaki rodzaj makijaûu ma zamiar zaprezentowaê na najbliûszej prywatce, mimochodem rzucasz, ûe coô tam byîoby nie w porzâdku i oôwiadczasz, ûe wszystko moûna sprawdziê na komputerze. Uruchamiasz ImageFX i wczytujesz obrazek z twarzâ. Ustawiasz wariant obszaru na POLY i maîymi odcinkami zaznaczasz twarz dziewczyny z pominiëciem oczu i ust (jeûeli masz problem z trafieniem w miejsce, z którego rozpoczâîeô definiowanie obszaru, wystarczy wcisnâê spacjë, a ImageFX zrobi to za Ciebie). Teraz pytasz o odcieï pudru, jaki ma zamiar zastosowaê. Jeôli ma byê bardziej brâzowy, to za pomocâ odpowiedniego ustawienia suwaków dostëpnych pod gadûetem BALANCE "zdejmujesz" nieco koloru zielonego (G) i troszkë wiëcej niebieskiego (B). Jeôli róûowy, to dodajesz trochë czerwonego (R) i niebieskiego (B). Klikasz na Okey i Render w panelu RENDER. Konsultujesz wprowadzone zmiany i jeûeli coô jest nie tak, wracasz do panelu TOOLBOX i wciskasz klawisz "u" -- undo. Nastëpnie powtarzasz powyûsze czynnoôci, aû odcieï twarzy spodoba sië Twojej dziewczynie. Teraz czas na szminkë. Przeîâczasz wariant obszaru na FREE i spokojnie zakreôlasz myszkâ zarys ust. Trzeba to robiê uwaûnie, bo jeûeli tak okreôlony obszar bëdzie za duûy, to powstanie efekt rozmazania szminki. Jeûeli za pierwszym razem nie udaîo Ci sië dokîadnie obwieôê zarysu ust, pamiëtaj, ûe moûesz, korzystajâc z klawisza [Alt], doîâczyê brakujâce fragmenty do juû zaznaczonego obszaru. Nastëpnie znowu korzystasz z suwaków pod gadûetem BALANCE, generujesz obrazek i konsultujesz z dziewczynâ. I tak dalej kolejno modyfikujesz wskazane Ci przez wybrankë Twego serca poszczególne fragmenty obrazka aû do jej peînego zadowolenia. Nastëpnie zapisujesz zmodyfikowany obrazek na dyskietkë i na drugi dzieï biegniesz do dobrego "print shopu", gdzie drukujesz ilustracjë na porzâdnej drukarce kolorowej (polecam rewelacyjnâ FARGO PRIMERA z opcjâ "dye sublimation"). Na kolejnej randce wrëczasz wydruk ukochanej i sîyszysz sîowa: "Wiesz co, ta Amiga to jest nawet fajna". W opisany wyûej sposób moûna teû kolorowaê czarno-biaîe i monochromatyczne obrazki, naleûy jednak uwaûaê na nasycenie barw, gdyû zbyt duûe wartoôci zmian kolorów mogâ pozbawiê naturalnego wyglâdu finalny obrazek. Moje eksperymenty z kolorowaniem "od zera", przy uûyciu wariantów POLY i FREE, pewnej pani, którâ znalazîem na zakurzonej dyskietce z programem DigiPaint, a której podkolorowaîem w kolejnoôci twarz, usta, oczy i klipsy oraz tîo, przedstawia rys. 3. III. Flood Czasami zachodzi potrzeba bardzo precyzyjnego okreôlenia obszaru, który zamierzamy poddaê modyfikacji. Dzieje sië tak wtedy, gdy chcemy wprowadziê zmiany we fragmentach obrazka o zbliûonym odcieniu jakiegoô koloru. Wîaôciwie trudno wtedy rëcznie (za pomocâ wariantów BOX, POLY czy FREE) okreôliê, jak daleko siëga odcieï koloru, i istnieje ryzyko dokonania zmian takûe w niepoûâdanych miejscach obrazka. By bardzo dokîadnie w tym wypadku oznaczyê zakres obszaru, naleûy wybraê wariant FLOOD. Sposób definiowania obszaru przy uûyciu tego wariantu przypomina wypeînianie opcjâ FILL dostëpnâ z palety "narzëdzi malarskich" ImageFX-a, z tym ûe zamiast wypeînienia, program analizuje otoczenie punktu obrazka, na którym kliknëliômy, i tworzy obszar wokóî punktów o zbliûonym odcieniu kolorów. Tolerancjë odcienia regulujemy poprzez wciôniëcie klawisza [F7] i odpowiednie ustawienie suwaka obok napisu Flood: (patrz rys. 4.). Ogólna zasada jest taka, ûe im wyûsza ustawiona wartoôê, tym wiëkszy jest dopuszczalny rozrzut odcieni koloru i program bëdzie zaznaczaî wiëkszy obszar. W przeciwnym wypadku mniej, w skrajnym zaô, gdy Flood: ustawimy na 1, pod uwagë bëdâ brane tylko te punkty otoczenia, których odcieï jest identyczny z kolorem punktu, na którym kliknëliômy. Nie naleûy przesadzaê ze zbyt duûymi wartoôciami, zwîaszcza wtedy, gdy obrazek poddawany obróbce ma pastelowe kolory lub maîy kontrast, gdyû moûe to doprowadziê do zaznaczenia zbyt duûych obszarów. Nie bez znaczenia jest teû miejsce obrazka, na którym klikniemy po wybraniu wariantu FLOOD. Czasami bowiem wskazanie punktu, którego poîoûenie tylko nieznacznie róûni sië od punktu wybranego poprzednio, lecz odcieï róûni sië zasadniczo, moûe daê w rezultacie caîkiem odmienny wyglâd obszaru. Bardzo czësto przy tego typu selekcji obszaru pojawiajâ sië "dziury". Moûna je likwidowaê (czyli dodaê do istniejâcego juû obszaru) poprzez klikniëcie na kaûdej z nich, pamiëtajâc oczywiôcie o przytrzymaniu klawisza [Alt]. Wizualnâ demonstracjë wariantu FLOOD przedstawia rys. 5. Rybki w dolnej czëôci ekranu to te same, co u góry, z tym ûe kolory ich pyszczków, górnych pîetw i fragmentów korpusu, zostaîy lekko zmienione przy uûyciu opcji BALANCE odnoszâcej sië do obszarów zdefiniowanych za pomocâ FLOOD. Wygodne kolorowanie jest tylko jednym z wielu zastosowaï obszarów. Jak juû wspomniaîem, zaznaczone fragmenty moûna poddawaê dziaîaniu innych opcji ImageFX-a, dostëpnych np. po klikniëciu na gadûetach CONVOLVE, FILTER, COLOR, EFFECT itp. Jeûeli poeksperymentujecie z nimi nieco dîuûej, z pewnoôciâ przekonacie sië o ich olbrzymiej uûytecznoôci.